8 September 2014

Wijnfeesten Bernkastel-Kues 5 t/m 7 september 2014.

Ja, waar moet je beginnen als je nog met een gevoel achter je laptop zit, zo van is het allemaal wel echt gebeurd?
Hoe krijg je je verhaal over dit weekend zo verteld dat een ieder die er niet bij was toch hetzelfde gevoel krijgt.

Dan ben je snel klaar : Dat is namelijk onmogelijk.

Maar ik ga toch proberen om in dit verslag in ieder geval de belevenissen zoals we die hebben meegemaakt te vertellen.

Zoals u straks gaat lezen worden er hier en daar ook complimenten en bedankjes uitgedeeld, maar een weekend als dit kan je gewoon weg niet organiseren zonder hulp van uitstekende mensen.

Vrijdagmorgen half acht, zoals al 19 jaar lang, verzamelen we in Leidsenhage om de bus te pakken naar Loosduinen, om dan met uiteindelijk ruim 60 personen richting de wijnfeesten te gaan.
De reis liep echt voorspoedig, Leidsenhage stipt om half acht weg, in Loosduinen stond alles en iedereen al klaar en waren we ook in een wereldrecord ingescheept.

In verband met de rijtijdenwet hadden we een oprijchauffeur (ik heb het woord niet verzonnen dus) Donald, die ons in een heerlijke rit naar Maastricht bracht waar onze vaste chauffeur Wikas (ik hoop dat ik echt zijn naam goed schrijf). Wat is het een genot om in een bus te zitten waar deze man achter het stuur zit, je voelt niet eens dat je rijdt. Wikas bedankt man voor deze veilige en heerlijke busreis.

Bij de tussenstop in Moerdijk stapten Ad en Tineke Maas in en die hadden weer heerlijke saucijzen en worstenbroodjes bij zich, en nog een kleine 150 witte broodjes, nogmaals onze dank daarvoor.

Om half drie kwamen we aan in Rachtig waar we slapen, en werd de groep ook compleet gemaakt met een aantal mensen die met eigen vervoer richting de wijnfeesten reden.
Na een paar drankjes en het uitdelen van de kamers werd iedereen om 18.00 uur weer terug verwacht in Sangerheim, waar Werner en zijn vrouw Rita, ons al 19 jaar lang uitstekend verzorgen.

Tijdens het diner moest het bestuur van de Zwiebels even diep door het stof, en terecht : John van der Krogt was namelijk 25 jaar lid van de Zwiebels en door allerlei omstandigheden was er nog geen aandacht aan geschonken.

Het bestuur hoopt dat het met deze huldiging weer rechtgetrokken is.

Na het diner naar Bernkastel waar, zoals elk jaar, de binnen en buitenlandse fans al stonden te wachten.

Het is wat als je als kapel mee mag maken, dat er mensen uit Noorwegen, Engeland, België, Duitsers, Zweden en natuurlijk ook Nederlanders op je staan te wachten.

De vrijdagavond liep als een trein, muzikaal gezien zeker, alles stond als een huis, de muziek dan want de Zwiebels zelf bewegen als nooit te voren, wat een show maken ze er van.

Om 00.00 uur waren we weer terug bij Sangerheim, waar Werner de zaak nog open had gehouden voor een afzakkertje.

Zaterdagochtend werd iedereen, na een uitstekend ontbijt, weer om half twaalf bij de bus verwacht.

Twee van onze grootste fans Ad en Tineke Maas hadden een excursie naar de bouw van een gigantische brug over de Moezel georganiseerd met aansluitend een tripje naar een wijnboer die op hele speciale manieren wijn maakt.

Alleen gooide daar een regenbui wat roet in het eten, in dit geval de wijn.

Maar niet getreurd, programma aangepast en bij de wijnboer thuis een heerlijk wijntje (biertje) gedronken.

Ad en Tineke onwijs bedankt voor de organisatie hiervan.
De zon kwam er ook weer bij en die scheen gelijk op volle sterkte.

Daarna een heerlijke, door Werner, verzorgde BBQ op een nieuwe BBQ plaats, aangezien er op de oude BBQ plaats een snelweg ligt, inderdaad de snelweg van bovengenoemde brug...........

Na de BBQ terug naar Sangerheim, klinkt vervelend, voor een drankje.

En dan de zaterdagavond.

Als eerste weer het vuurwerk, dat was dit jaar nog mooier en harder dan andere jaren. Geweldig, Ivo, bedankt voor het organiseren hiervan. Ik begreep van Ivo dat hij dit jaar het pakketje van € 7,95 niet kon vinden en helaas deze moest kopen voor € 9,95. Maar je zag en hoorde het verschil wel.

Dan de opmaat voor ons optreden op het hoofdpodium op de Marktplaats.

Geen woorden zijn er voor mij om dit goed te beschrijven. Er komen 18 amateurs uit Nederland die muziek maken, er staan honderden mensen te wachten op deze kapel en wat nog fijner is, ze blijven ook de hele avond staan, zo goed en mooi vinden ze ons optreden.
Wat een sfeer.
Ron Toet zette op een gegeven moment Sierre Madre in en voor degene die dit niet weten, hij begint alleen op zijn trompet, dan schuift zijn broer Ed aan en met zijn tweeën spelen ze door. Ron zei later, Frans ik hoorde ons zelf niet meer spelen omdat die honderden mensen het allemaal meezongen, wat een geluid en, ja daar ie die weer, een Kippenvel moment van de bovenste plank.

Daar sta je dan als muzikant of slagwerker,  bijna helemaal overdondert door de toeschouwers.
Wij hadden een wals medley ingestudeerd, zeg maar Andre Rieu maar dan door de Zwiebels.

We hadden de broer van Andre Rieu, Frans Joseph,  meegenomen als gastmuzikant, en ook om de wals te introduceren bij de toeschouwers.
Wat hebben we gelachen.

De zaterdagavond vliegt echt voorbij als je voor deze enthousiaste groep mensen staat te spelen.

Maar we mochten lekker doorspelen tot ver na twaalven, maar ja, dan komt toch de tijd van afscheid nemen van de toeschouwers, die maar blijven roepen om een zugabe (Duits voor toegift), maar helaas dat ging niet meer.

In de bus terug naar Sangerheim, die deze keer gesloten was, maar we hebben onze eigen drank bij ons dus toch nog een afzakketje voor de deur.

Dan de zondag, een relatief rustige dag die begint me de bootreis naar Bernkastel.

De boot zat al behoorlijk vol en op onze instapplaats had de plaatselijk bond voor ouderen besloten om ook in onze boot te stappen, dus nog voller.

Maar op het bovendek hadden wij toch voldoende ruimte om te spelen.

Arthur als een van de eerste boven kreeg van een Schotse man de vraag of we ook verzoeknummers spelen, uiteraard antwoorde Arthur volmondig Yes we do.

Waarop die man zei, WIL je dan svp beneden gaan spelen. Schitterend wat een humor, maar dat verzoekje speelden we natuurlijk niet...........

Onder ons eerste nummer zag ik Ivo en Ed niet meer bijkomen van het lachen, spelen konden ze niet meer, wat bleek die Schotten haalde uit hun zak een rol wc papier en maakte daar oordoppen van, geen gezicht de witte pluimen uit die oren,

Bijna waren we Fred en Pieter kwijt, die met de sousafoons niet onder een brug door konden, maar gelukkig greep de kapitein van het schip op tijd in.

Verder lekker gespeeld op de wijnboulevard en op een podium wat toevallig een half uurtje onbezet was.

Daarna naar boven gelopen, waar de optocht start.

En tot onze grote verrassing stonden daar onze bevriende kapel Fanfare Neuhoff te spelen. Uiteraard moeste we gezamenlijk het kleine café aan de haven en Sweet Caroline spelen.

Voor de optocht uit richting de bus en voor het hoofdpodium nog een keer onze walsmedley te horen gebracht.

Dan de brug, wat een mensen, duizenden, en wat was de zon heet.

Ron Toet moet gedacht hebben, lekker die zon, we zetten Brasil maar in. Arme Martin en John, ook ik een beetje, in de kokende zon zo'n nummer. Martin stond met zijn ogen dicht, ik dacht die gek slaapt, maar het zweet stroomde zijn ogen in.

Het laatste stuk van de brug mochten we niet meer spelen, er was helaas zaterdagnacht een 32 jarige man doodgereden en een ander zwaargewond geraakt. Door een 22 jarige bestuurder met alcohol op.
Frans waarom zet je dit erbij, nu lieve mensen rij nooit met alcohol in lichaam, want je maakt veel mensenlevens stuk.

Goed, we gaan door, gelijk de bus naar Sangerheim, voor, jawel, weer een drankje,

Zoals gebruikelijk kleden de Zwiebels zich weer om en om kwart voor vier nog eenmaal de instrumenten gepakt voor een kort maar zeer speciaal optreden voor de fans die meereizen, en voor Werner en Rita.

Tijdens het slotdiner krijgen we allemaal de ondertussen beroemde fles wijn, maar niet alvorens Jan de eerste fles heeft uitgereikt aan een speciaal persoon.

Dit jaar waren het er twee, Werner en Rita. Zij gaan namelijk stoppen in Sangerheim en hebben ons 19 jaar lang geweldig, nee fantastisch verzorgt.

De busreis terug is er ook weer zo een die je nog lang bij blijft.

Na eerst te hebben genoten van de zangkunst en opmerkingen van Lies Meere, hoorden we opeens Haagse Harry door de de microfoon, via een uitzending van Radio West gaf hij zijn visie op het afgelopen weekend, wat was dat lachen. Harry Bedankt.

Tot slot een woord van dank aan allen die deze reis mogelijk hebben gemaakt door hun geweldige inzet:

De buschauffeurs Donald en Wikas

De Duitslandcommissie, Jan, Ivo en Hans

De drankverzorgers: Michael en Ronald.

Ad en Tineke Maas voor de heerlijk versnaperingen en de organisatie zaterdag

Peter Harms voor de foto’s ( 1.400 gemaakt )

Werner en Rita voor de verzorging

De merchandise commissie voor de leuke items

Hans, Mary, Helene, Francis voor de verkoop van de merchandise.

En iedereen die erbij was voor de gezelligheid.

En als laatste alle Zwiebels voor hun muzikale inzet.

Het was TOP jongens

Een trotse voorzitter.

Frans Rietbroek

PS je vergeet altijd wel iemand en in dit geval ben ik Arthur vergeten. hij is de man die voor alle drank gezorgt heeft.

Arthur namens alle Zwiebels en fans bedankt voor het regelen van de drank onderweg en tijdens de optredens.

*** U kunt HIER de fotoreportage bekijken ***